01.05.2009 TARİHİNDEN FOTOLAR

Eski evimizden son fotolar.
Ayrıca sevgili Banu'nun hatırlatmasıyla bloguma nazar boncuğu ekledim.
Teşekkürler Banucum.:))

KIZLAR VE GEVREK....

Kızlar Konak Meydanında gevrek yerken ve güvercinleri izlerken.

Ve iş yerindeyiz.Ne kadar şaşkınız dimi!

Ahhh güzel İzmir diyesi geliyor insanın.

Kızların üstündeki tişörtler LCW nin ve üzerinde İzmir Güzeli yazıyor bilginize.

MİM VE ÖDÜL

Sevgili TATESAL'cim kendi hazırladığı 2.mim sorularıyla sobelemiş beni.Ayrıca yukarıda gördüğünüz ödüle de layık görmüş.Kendisine çok teşekkür ediyorum.Ödül vermek konusunda ayrım yapmak istemiyorum.Neticede tüm blog dostlarım bu ödüle layık diye düşünüyorum.
Bizi takip eden sevgili dostlar hepiniz bu ödülü hak ediyorsunuz.Lütfen kabul buyurun.

Ve işte sorular ve cevaplar....

SORU 1-HAYATINIZDAKİ ÖNEMLİ 3 ERKEK?
CEVAP 1- EŞİM,YEĞENİM VE İKİ ABİM(BENİMKİSİ DÖRT OLDU AMA OLSUN)

SORU2-3 GÜN 3 GECE BIKMADAN UĞRAŞABİLECEĞİNİZ HOBİNİZ NEDİR?TEK CEVAP
CEVAP 2-KİTAP OKUMAK

SORU3- YAŞADIĞINIZ ŞEHİR DIŞINDA SEVDİĞİNİZ 3 İL?
CEVAP 3-MUĞLA, AYDIN, (İSTANBUL DİYECEĞİM AMA HİÇ GÖRMEDİM Kİ YAZIK BANA)
SORU 4-EN ÖNEMLİ FOBİNİZ?
CEVAP 4-BİLİNMEYEN ŞEYLERDEN ÇOK KORKARIM

SORU5-GİYİM KONUSUNDA EN ÇOK KULLANDIĞINIZ 5 RENK?
CEVAP 5-SİYAH,KAHVERENGİ,BEYAZ,KIRMIZI,PEMBE

Bu mimi kendilerini daha yakından tanıtmak isteyen tüm blog dostlarıma gönderiyorum.

DÜNYA GÜZELLERİ VE KIZLAR:))

İki hafta önce Gölete gitmiştik arkadaşlarla.Oturduk yemek yedik.Kızlar her zamanki gibi çok eğlendi. Önce göldeki ördeklere kraker attılar ve ördekleri seyrettiler.Sonra göldeki balıkları gördüler.Balıklar o kadar büyümüşler ki.Ördeklerle kraker kavgası yapar hale gelmişler.Sonra salıncakta sallandılar ve bu onlara çok keyif verdi.Daha sonra gölete çay içmeye gelen dünya güzelleri ile tanıştılar.Güzeller kızları kucaklarına almak istediklerinde hiç düşünmeden verdim.Belki bulaşır da ileride benimkilerde dünya güzeli olurlar ha? ee yakışır ama dimi?

Hiç yadırgamadılar valla onları.Demek ki potansiyel var benimkilerde.

Yalnız ben güzellerle yanyana durmamaya özelikle dikkat ettim.Çünki benim boyum kadar hatunlarda bacak vardı.İnsan komplekse giriyor vallahi.Onlarda var bizde yok.Reva mı bu?

Neyse demem o ki belki kızlar büyüyene kadar boyda bir düzenleme yapılır.Ee kısa anneden devasa kızlar olmaz ki.

BABAMIZA

BABAMIZA

Seni ilk tanıdığımda sadece arkadaştık ve ben seninle ilgili hiçbir şey düşünmüyordum.Sen ki bana her defasında benimle evleneceğini söylüyordun ama ben seni hiç ciddiye almıyordum.Ta ki bir gün gözlerinin içindeki o ışıltıyı görene kadar.Nasıl bir duyguydu hala aklıma geldiğinde içim kıpır kıpır oluyor.O günü hiç unutmayacağım sanırım.
Seninle evlenmeye karar verdiğimizde hayatın bize neler getireceği hakkında hiçbir fikrimiz yoktu.Her şey çok güzeldi bizim için.Hala da öyle.Yaşamın tüm zorluklarına rağmen seninle olmak çok güzel.Çünki sen yanımdasın, benimlesin.
Hatırlıyormusun?
Sokaklarda umarsızca gezerken sohbet ederdik seninle.Ve sen bana sanki biliyormuşcasına “çocuğumuz olmassa ne yaparız” diye sorardın.Ben de sana “hiç önemli değil, sen yanımda olduğun sürece çocuğumuz olmassa olmasın, biz bize yeteriz.”diyordum.O zamanlar gerçekten böyle düşünüyordum.Çocuk fikri çok uzaktı çünki.Ve biliyordum ki bizim çocuğumuzun olmaması için bir neden yok.Ama hadi tut olmadı.Ne önemi vardı ki.Bu dünyada çocuğu olmayan çift sadece biz olmayacaktık ki.Bu çokda kötü bir şey olmasa gerek ti.
Ama insan bu hayatın içine girdiğinde hiçde öyle olmuyormuş.Hele ki bir kadın için.Evlendiği andan itibaren içinde bir özlem başlıyormuş.Bunu sonradan öğrendim.Seninle evlendikten sonra senden bir çocuğum olsun çok istedim.Sana benzeyen, senin gibi gözleri ışıl ışıl, ve sıcacık.Ama hayat her zaman insana gülücükler sunmuyor.Bazen öyle ağır yükler bindiriyor ki insanın omuzlarına.Bazen taşıyamıyacağını düşünüyorsun ama her nasılsa o yükü taşımayı öğreniyorsun.Çünki Allah hiçbir zaman insana taşıyamıyacağı yükler vermezmiş.Bunu anlıyorsun.
Daha 6 aylık evliydik ilk doktora gittiğimizde.Kadın bize “henüz çok erken, ilk bir yıl deneyelim, olmassa o zaman konuşuruz” demişti.Sense daha o gün” çocuğumuz olmassa tüp bebek yaptırabilirmiyiz” diye sormuştun da kadın gülmüştü bize.Bizim acelemizi anlamış olacak ki ilaç vermişti, bunu kullanın sonra gelin diyerek.Biz o ilacı kullandık ama bir sonuç alamadık, telaşlandık.Hemen gittik doktorumuza ve öğrendik ki kendisi yurt dışına çıkıyor ve sonrasında da emekli olacak.Bizde ki şansın diyerek ayrıldık yanından.Ve hemen hummalı araştırmalar içine girdik.Sonrasında başka bir kadın doktor bulduk, o araştırmaları başlattı ve anladık ki hiçbir sorunumuz yok.Olacak ama biraz sabır ve deneyim şart.O da bizde yok yani sabır.Her başarısız geçen ayın sonrasında başka doktor araştırmaları ve her defasında daha ileri tetkikler.Ama söylenen hep aynı.Hiç bir sorununuz yok.Olmaması için hiçbir neden yok.Ama olmuyor neden acaba? Yine tadeviler bu kez daha kapsamlı, iğneler v.s.v.s.
Sonunda ben kendi yaptığım kapsamlı araştırmalar neticesinde bu konuda uzman olduğuma karar vererek laporoskopi olmaya karar veriyorum ve bunun için bir doktor araştırmaya başlıyoruz seninle.Bunu da hallediyoruz ve yine her şey temiz.Çok küçük bir sorun var sadece, oda olmaması için bir neden değil aslında ama biz her şeyin tüm sorumlusunu o ilan ediyoruz.ve yine yeniden doktor ve merkez araştırmalarına başlıyoruz.Sonunda tam da içimize sinen bir yer buluyoruz.Başlıyoruz ve sonucu bizi dünyanın en mutlu insanları yapıyor.Çünki sen ve ben anne ve baba olmaya aday insanlar haline geliyoruz. Hayatımın en mutlu doğumgününü yaşıyorum o gün.Ama senin yüzünde gördüğüm o ilk ifade ilk önce korkutuyor beni. Yine diyorum olmadı.Öncesinde “sonucu sen git al ve olumsuz olursa bana hiçbir şey söylemeden tut kolumdan götür beni” diyorum sana.Sen sessizce yanıma geliyorsun elinde sonuç kağıdıyla.Ve bana uzatıyorsun yüzünde anlamsız bir ifadeyle.Bakıyorum kağıda, önce anlamakta zorluk çekiyorum ve sonra toparlanıyorum.Kağıtta 384 yazıyor.Halbu ki daha düşük çıkması lazım çünki biz yaptırmamız gereken günden iki gün önce yaptırmak zorunda kalıyoruz testi.Buda demek oluyor ki çoğul gebelikle karşı karşıyayız.Bu daha da çok sevindiriyor bizi.Ve kendimizi hazırlıyoruz bebişlerimiz için.İki güzel melek bize gelmek üzere yola çıkmış.Ve biz sabırsızlıkla onları bekliyoruz.Hazırlıklarımızı her şeyimizi tamamlıyoruz ve 29 Aralık 2007 tarihinde onları kucaklıyoruz.Hayatımızın en güzel anı.Bizi biz yapanlar işte bizimle artık.
Şimdi sen, ben ve iki minik meleğimizle gerçek bir aile olduk.Sense muhteşem bir baba.Kızının senin kucağındayken yaşadığı mutluluğu görebiliyorum.Babasının güvenli kollarında olmak öyle güzel ki onun için.Sizi her gördüğümde şükrediyorum Allah’a.Yaşadığımız onca acıya ve sıkıntıya rağmen şimdi o günlerin hiç birisini hatırlamıyoruz.Oysa kalbimizin en gizli köşesinde yerini almış vaziyette.En ufak bir çağrışımda gün yüzüne çıkmak üzere.
O günleri sen olmadan atlatamazdım.O kadar yıpranmıştım ki.Senin varlığın ve telkinlerinle ayakta durabildim.Her ay yaşadığım hayal kırıklıklarından sonra bana destek olmak için elinden geleni yapman benim için çok önemliydi.Ve klasik erkek anlayışı yerine, bana “çocuğumuzun olmaması hiç önemli değil, benim için önemli olan sensin.İkimiz olduktan sonra hiçbir şeyin önemi yok” dediğinde bunun benim için tekrar ayağa kalkma ve güçlenme olduğunu bilmiyordun.Mücadeleye yeniden başlama yani.
Seninle anne oldum ben.Bu uğurda bana verdiğin tüm destek, yardım ve katkıların için sana minnetarım.Sen olmasaydın ben anne olamazdım.Ki bu hayatta istediğim belki de tek özel şeydi. Seninle olduğum için çok şanslıyım.Ve emin ol kızlarında çok şanslı senin gibi bir babaları olduğu için.
Çünki sen;
İnsanın hayatta aşık olabileceği yada sonsuza kadar sevebileceği ender insanlardan birisin.

Babalar günün kutlu olsun.

İŞTE İKİZ KARDEŞLİĞİ

20 Nisana ait iki foto.Benim için muhteşem anlardan bir tanesi.Böyle anları artık daha çok yaşıyoruz.İkiside kedi yavruları gibi alt alta üst üste sürekli.Ama hep böyle olduklarını sanmayın sakın.İstedikleri bir şey diğerindeyse almak için her yolun mübah olduğunu düşünüyorlar sanırım.ve bu uğurda her şeyi yapıyorlar.El-kol ısırmaca, saç çekmece v.s.Ben yine ara ara foto eklemeye devam edeceğim.Ve yazmaya da ama şimdi gitmem gerek.

BİZ DÖNDÜK

Hiç bu kadar ara vermemiştim sanırım.Neredeyse onbeş gün oldu.Taşındım, yerleştim ve döndüm.Yeni evim umduğumdan daha iyi.Ben çok sevdim umarım bu sevgim hep böyle devam eder.Kızlarda şimdilik mutlu.Taşındığımız gün Hilal ablam götürmüştü evine biz taşınırken onlar zorluk çekmesin diye.Çok da iyi yapmış şimdi düşünüyorumda o telaşta kızlar çok fazla yıpranacaktı.O gün gece 23.30 gibi getirdi Hilal ablam kızları yeni evimize.O gece salonda yere yatak yaptım ve orada yattık.Ertesi gün Karya deli gibiydi.Beni hiç bir yere bırakmadı.WC ye bile gidemedim neredeyse.Damla da huysuzdu.Sanırım evi yadırgadılar.Ama ertesi gün her şey daha iyiydi.Ben izinliydim ve yanlarındaydım.Çok güzeldi evde olmak.Kızlarla birlikte vakit geçirmek harikaydı.Kızları artık odalarında ve yataklarında yatırıyorum.Öğle uykularınıda odalarında uyuyorlar artık.Bu bizim için büyük bir olay.Çünki daha önce salonda ve salıncakta uyuyorlardı sürekli sallanarak hem de.Oysa şimdi salıncakta uyuduklarında hemen yataklarına yatırıyorum ve orada uyumaya devam ediyorlar.Bizim için çok iyi oldu.

Dün kendime oje sürecektim.Benim kokoş kızlarım benden önce çoraplarını çıkarıp, ayak tırnaklarını göstermeye başladılar.Tabi önce onlara oje sürüldü.Hemde kırmızı oje.Bayılıyorlar süslenmeye.Çok erken başladık birlikte kullanmaya eşyalarımı.Geçenlerde de nemlendirici sürerken görmüşlerdi ve tabi hemen istemişlerdi, bende sürüyor gibi yapmıştım.

Bir kaç foto ekliyeyim yeni evimize dair.Kafam çok karışık bir türlü taparlayamadım yazacaklarımı, kargacık burgacık bir şeyler oldu farkındayım ama bizi merak ettiğiniz için hemen bir şeyler yazmak istedim.