GEÇİŞ NESNESİ

Tamda aradığım konu.Zaten daha önce de ikizanneleri.googlegrops/ 'da kızlarla yaptığımız sohbetlerde kesinlikle engellenmemesi gerektiğini öğrenmiştim.Bu yüzden de her gittiğimiz yere yanımızda taşıyorduk.Çünkü o olmadan uyumuyor Damla.Ve ağladığı, huzursuz olduğu zamanlarda da hemen eline tutuşturuveriyoruz.Eline aldığı zaman hemen susuyor ve sakinleşiyor.O onun sakinleştiricisi.Evet battaniyesinden bahsediyorum.Damla'nın vazgeçilmezi.Sevgili Allı'nın da söylemesinden sonra hemen bir araştırma yaptım.Ve karşıma bir sürü site çıktı.Tamamen bilimsel şeylerde var ama ben bana göre en açıklayıcı olanını buraya aktarıyorum.Yazı 14 Mart 2007 tarihli Hürriyet magazinde yayınlanmış.Uzman Pedagog Feriha Dildar Şenkaya'ya ait.

Battaniyemi bırakamam

Çocuklar, büyüme sürecinde anne sıcaklığını çağrıştıran bir nesne ile sıkı bağ kurabilirler. Bu yumuşak bir oyuncak, bir battaniye ya da bir bez parçası bile olabilir."Geçiş nesnesi" olarak adlandırılan bu nesne, onlara kendilerini güvende hissettirir. Ebeveynlerin, söz konusu nesneyi saklama ya da atma gibi bir hataya düşmemeleri gerekir.Yeni doğan, yaşamın ilk aylarında kendisini anneden bağımsız bir varlık olarak algılayamaz. Bu dönemde anne-bebek bir bütündür. Ancak zamanla bebek, onu koruyan, besleyen, seven ve yanında olan anneden farklı olduğunun ayrımına varmaya, onu içselleştirmeye başlar.Çocuğun yaşı ilerledikçe bu ikiliye artık baba da katılır. Çocuk bu 3’lü içinde kendini özel ve güvende hisseder. Aynı süreçte, anne-baba da çocuğun gelişim evresine uygun sınırlar koymaya ve onu gerçek dünyaya hazırlamaya başlar: Çocuğa her istediğini alamayacağını, kendisi dışında başka bir dünyanın da olduğunu öğretmek gibi...Çocuğa güven veriyorAnne ile iç içe ilişkiden gerçek dünyaya geçiş yapmak, başlangıçta çocuk için kaygı uyandırıcı olabilir. Bu kaygıyla başa çıkma döneminde, kendisine anne yakınlığını çağrıştıran bir nesne ona güven verebilir. Bu gelişim evresi içinde (6-9 aylıkken) belli bir nesneye bağlanma, bebeklerde sıklıkla görülebilen bir özelliktir.Geçiş olgusunu yaşayan çocuk, cansız bir nesne ile belirli bir ilişki kurar. Çocuk bu nesneyi kendi kontrolüne almak ve onun sadece kendisine ait olmasını ister, nesneyi sürekli yanında taşır. Bu bazen yumuşak bir oyuncak, bazen battaniye ya da bez parçasıdır. Buna "geçiş nesnesi" denir.Geçiş nesnesi, tanımadığı bir ortam ya da durumda, 2-3 yaşındaki bir çocuk için çok tanıdıktır. Dolayısıyla onu korur ve güçlendirir. Yani, kendi ortamını sanki yanında taşımaktadır.Gerçek dünyaya yumuşak geçişGeçiş nesnesi, gerçek dünyaya geçmemiş olan çocuğun, gerçek dünyaya daha yumuşak geçiş yapmasını sağlayacaktır. Nesne üzerinde sağladığı mutlak kontrol, gerçek dünya üzerinde sağlayamadığı kontrol gücünü ona verir. Tüm dünyayı kontrol edemeyecek olan bebek, geçiş nesnesini istediği gibi kontrol ederek gerçek dünyayla baş etmek için egzersizler yapar. Bu onun kontrol edebildiği özel alanıdır.Seçilen nesne zamanla bozulsa hatta yırtılsa da çocuk için aynı şekilde önemini sürdürür. Atılmaz veya yeni bir nesne seçilmez. Çünkü o nesne onun için özeldir ve sürekli olmalıdır.Küçük çocuklar, seçtikleri yumuşak objeleri kendilerini rahatlatmak için kullanabilirler. Bu daha çok kaygı arttığında ya da geçiş evrelerinde olur; uykuya geçişte, yeni eve taşınmada, kardeş doğumunda, yuvaya başladığında, kırıklığa uğradığında bu objeye sarılarak rahatlamaya çalışırlar.O nesneyi sakın atmayınBüyüme ile birlikte çocuk kelimeleri daha iyi kullanır, kendini rahatlatmanın yeni yollarını keşfeder. Ayrıca anneyi uzaktan da içinde taşımayı öğrendikçe, dış dünya daha az kaygı verici olur. Böylece bu nesneden kendiliğinden vazgeçer. Bu bazen 5 yaşını bulabilir.Bazı ailelerin bu durumun hiç bitmeyeceğini düşündüklerine ve çocuğun sürekli bu objeye bağımlı kalmasından korktuklarına tanık oluruz. Bunun için bazen geçiş nesnesini saklamayı veya atmayı bile düşünebilirler. Fakat bu tutum çocuğun normal gelişim sürecini bozmaktan başka bir işe yaramaz. Çocukların, ihtiyaç duydukları bu dönemde bir objeye bağlanmalarının ve kendilerini güvende hissetmelerinin hiçbir sakıncası yoktur.Bilmeniz gerekenlerGeçiş nesnesi çocuğunuz için düşündüğünüzden daha farklı ve derin anlamlar taşır.Gerçek dünyada kendine özel, kontrol edebildiği tek alanıdır.Herhangi bir nesneye bağlılığından rahatsız olmanız, çocuğunuzun kaygısını artırıp bu nesneyi daha da vazgeçilmez kılar. Geçiş nesnesinin olması çocuğunuzda bir güven sorunu işareti değildir.Geçiş nesnesi mutlak olmak zorunda değildir.Geçiş nesnesi olmayan çocuklar da sağlıklı çocuklardır.