İLKLERİMİZDEN......

Bu günlerde yaz rehaveti çöktü içime.Hiç bir şey yapasım yok.Hatta yazasım bile yok.Yorgunluk, bitkinlik v.s.
Haftasonu Çeşme'deydik.Denize gireceğiz diye gittik ama gittiğimiz sitenin havuzunda karar kıldık ve orada kaldık.Kızlar Çeşme'ye varana kadar helak oldular.Neden mi? Çünkü araba tutuyor onları.Mideleri bulanıyor ve kusuyorlar.Arabada giderken Karya'nın emziğini almadığımızı farkettik.Nasıl uyuturuz diye kara kara düşünürken gittiğimiz alışveriş merkezinde emzikleri görünce sevindik.Karya'da görünce çok sevindi, memeee memeeee diye bağırdı ortalıkta.Birde artık büyük alışveriş merkezlerinde müşterilere tanıtım amaçlı ikramlıklar yapılır ya.Orada da sucuk tanıtılıyordu.Benim kızlar bayılıyor sucuğa.Zaten kusmaktan midelerinde de bir şey kalmamış.Gittik sucukçu ablanın yanına, sokulduk tezgaha.Yedikçe yedik, hatta bir ara kavga bile ettik, sende var bende yok yüzünden.Sucukçu abla da bizi çok sevdi Allah'tan da pişirdiği sucukları bitirdiğimiz için bize kızmadı.Hatta bittikçe yenilerini pişirdi.Teşekkürler sucukçu abla.
Gelelim havuz maceramıza.Damla suyu çok seviyor.Karya ilk zamanlar çok ağlıyordu banyo yaparken ama şimdi alıştı.Evde küvetlerine koyuyoruz ikisini de.Oynaya oynaya yıkanıyorlar.Buna güvenerek rahattım özelikle Damla konusunda ama açıkçası KArya'dan korkuyordum.Damla'yı babası, Karya'yı da ben çocuk havuzuna soktuk.Damla bayıldı tabi.Karya önce mızıldandı ama sonra o da çok sevdi.Sudan çıkmak istemediler.Ayaklarını bile çırpmayı öğrendiler.Sudan zorla çıkardık ve Damla çıktığı için ortalığı inletti resmen.Dişleri takırdamasına rağmen sudan çıkmak istemedi ikiside.Yalnız denizde olsaydık daha çok eğleneceklerini düşünüyorum ben.Kum ve deniz kıyısı onlar için ve bizim için daha kolay olacaktı gibi.Ama havuzda çok güzeldi.Bunlarla ilgili resimleri daha sonra ekliyeceğim.Yalnız hazırlıksız gittiğimiz için bikini alamadım kızlara ve biz bezle sokmak zorunda kaldık.
Gelelim diğer ilklere.
Biz kızları hiç bir şekilde sallamak istemediğimiz halde mecbur kaldığımız için sallamaya alıştırmıştık.İlk günler ve aylar emzirip yataklarına koyduğumda uyurlardı.Ve hem annem hem kayınvalidem bizde olduğu için hiç zorlanmadık açıkçası.Ama kızlar biraz ele gelmeye başlayınca anneler de dinlenmek için kendi evlerine gitmeye başladılar en azından haftasonları.Ve biz eşimle böyle yalnız kaldığımız haftasonlarından birinde yemek yeme ihtiyacı hissettik, malum bizde insandık ama yemek hazırlayacak kimse yoktu yanımızda.Kızlar ikimizinde kucağında uyumak istiyorlardı.Biz de mecburen birisini ayağımıza aldık, birisini kucağımıza ve diğerimiz boşa çıkmış oldu.Böylece de kızlar ayakta sallanmaya başladılar.Ama biz bundan hiç memnun değildik ve buz yüzden de anane ve babane gidip kızlara salıncak aldı.Hiç olmassa onun içinde sallanıp uyurlar diye.Çokkk uzun bir süre böyle idare ettik.Yeni evimize taşındığımızdan beri kızlar yataklarında uyuyor ama önce sallanıyorlar tabiki.Yalnız ikiside sallanmadan yataklarına yatmak istiyorlardı.Bunu denedim.Ama uyumadılar, şımarmaktan.Sonra yine sallama devam etti.Taki 4-5 gün öncesine kadar.Karya kesinlikle sallanmak istemedi.İlk gün yatağına yatrdım, elini tuttum ve uyudu.Bu inanılmazdı bizim için.Büyük başarıydı.Sonraki günlerde aynen devam etti ama elini tutarak değil.İllaki yanına uzanacağım birbirimize sarılacağız ve o öyle uyuyacak.Ama bu şekilde de başarılı olduk ve son günlerde Karya böyle uyuyor.Öğlenleri Hilal Teyzemiz elini tutuyormuş, akşamlarıda ben yanına yatıyorum.
Damla'yı da bu şekilde denemeye karar verdim.Onu da sallamadan uyutmak istiyordum. Dün akşam önce Karya'yı uyuttum.Onu yatağına yatırdım ve Damla'yı aldım yanıma.Battaniyesini de tabi.Battaniyesi olmadan asla uyumaz çünkü.Ona da sarıldım.O bir taraftan battaniyesini koklayıp, yalarken bir taraftan da ben sarılınca mest oldu tabi ve uykuya daldı.Ben de başardığım işten dolayı kendimi tebrik ettim.Hatta kociş çok şaşırdı.Damla'nın kesinlikle öyle uyumayacağını düşünüyordu.Bakalım bu iş nereye kadar devam edecek.