BİZ DÖNDÜK AMA NASIL??

Şu koskoca iki haftalık izni bitirip döndük.Uzun ama bize kısa gelen ve çokkk yorucu geçen bir izin oldu.Neden mi?Hastalıklar yakamızı bırakmadı çünkü.İzne ayrıldığımız ilk hafta annemin kontolleriyle geçti.Annem tekrar ameliyat olacak.Hastalığı nüksetmiş ciddi bir ameliyat bekliyor bizi.İnşallah bundan sonra sağlığı iyi olur.ve Allah'ım annemi bize bağışlar.
Kayınvalidem Ayşe Annem de rahatsızdı.Onun da değerleri yüksek çıktı.Biz bu arada derede yine de gezmekten geri kalmadık.Önce Gümüldür'e gittik.Kızlar ilk kez orada denize girdiler ve bayıldılar.Çeneleri titreye titreye suyun içinde eğlendiler.Ayaklarını çırptılar.Bayıldılar yani.
Sonra haftasonu Dikili'ye gittik.Dayımlara.Ben Dikili'yi çok severim.Her yaz mutlaka giderdik evlenmeden önce annemle.Kuzenlerimle birlikte çok güzel vakit geçirirdik, gezer tozar eğlenirdik.Yaşlanmışım nitekim.Gezerken bile yoruldum vallahi.Neyse efendim kızlar dayımı çok sevdiler bütün gün peşinde dede dede diye dolaşıp durdular.Dayıcığım da sağolsun onlarla öyle güzel ilgilendi ki.Tabi yengemi de unutmamak lazım.Kadıncağızın evini batırdık ama hiç önemsemedi ben kastıkça çocukları rahat bırak kızım diye bana sitem etti.
Aşağıdaki resimler dayımın bahçesinde çekildi.Öyle güzel bir bahçe yapmış ki dayım.Domatesler, biberler, salatalıklar, patlıcanlar v.s.Kızlar dalından taze domates topladılar kahvaltı için.

Denize gitmek için hazırlanıyoruz.Dikili'ye ait daha başka fotolarda var ama şimdi çok fazla ayrıntıya girmek istemiyorum.İleriki günlerde yavaş yavaş ekliyeceğim diğer fotolarıda.

Bunlarda Gümüldür görüntüleri.Babamızın aldığı havuzun içinde mest oldu benim sıpalar.

Damla tam bir deniz kuşu.Bir çocuk bu kadar mı sever suyu.Denizden çıkarmak için resmen harp ettik hanımla.Çıkıyor diye ortalığı birbirine kattı.

Karyacık ilk önce tedirgin oldu denizden.Ama birlikte girince o da çok sevdi.Çıkalım mı kızım diye sorunca ı ıııı ııııı diye yanıt veriyordu.

Damla bir ara kumlara basmış kumlar tabi sıcak.Cayır cayır yanıyor.Yavrum ne ileri gidebiliyor ne de geri.Yapabildiği tek şey kuzumun ağlamak.İçim acıdı o zaman.

Karya sudan çıkmış keyif yapıyor.

kuzularım benim.Canım kızlarım.Allaha emanet olun emi.

Bu da 25 Temmuzda evlenen kuzenimin kızının düğününden fotolar.

Sağolsunlar baba tarafından kuzenlerimin çocukları çok ilgilendi kızlarla.

eee artık benimkilerde büyümüş ve diğer çocuklarla vakit geçirmeye başlamışlar.

Büyükannemiz, küçük ve büyük dayımız.

Dün akşam Karya telefonda abiiiiiiii dediği için eriyen yeğenim Berkcan Abimiz.

Büyük dayımız ve yengemiz.

Küçük dayımız ve ciciannemiz(Yengemiz).

Bu fotolar ilk haftaya ait.Birde ikinci hafta maceralarımız var.İkinci haftamız tamamen kızların hastalıklarıyla geçti.Önce Damla hastalandı.Dikiliden döndüğümüzün ertesi akşamında Damla ateşlendi.37,5 ken hemen ateş düşürücü verdim.O gece sabaha kadar uyumadık, çünkü ateş 39 lara yükseldi ve hiç düşmedi.Ateş düşürücüleri dönüşümlü olarak kullanıp sürekli ılık duş aldırdık.Artı birde kusmamız vardı.Ertesi gün hemen hastaneye gittik.Boğazı kızarık dedi dr.Antibiyotik verdi.Onu kullandık.Tam üç gün şiddetle sürdü hastalığı.Bu arada azğına su dahil hiç bir şey koymadı neredeyse.Sütü tamamen kesti.Hala içmiyor.Tam Damla tamam iyileşiyor derken Karya ateşlendi.Onun ateşi de öğle saatlerinde çıkınca akşamına hemen antibiyotiğe başladım.Damlayı hastaneye götürdüğümüzde Karyayı da muayene ettirmiştim dr da şimdilik iyi ama bir kaç gün sonra ne olur bilemem demişti.Temkinli ve hazırlıklıydım yani.Karya 39,2 lerde iki gün ateş çekti.Ama Allahtan onun kusması yoktu.Ve biraz da olsun yedi.Ama karya da şurup içmiyor maalesef.Tam 6 ölçek şurup heba ettik.Ağzına veriyoruz hoopppp püskürtüyor çocuk.Ne yaptıysam içiremedim.pes ettim sonra.Neyse ki şimdi daha iyiler.Damlanın süt içmemesi ve karyanın da şurup içmemesi haricinde her şey yolunda.Son hafta evde temizlik yapmaktan iflahım kesildi.Halı sil, yer sil, çamaşır yıka öldüm vallahi. Her yer kusuntu ve şurup lekeleri.temizlemeden de oturulmuyor ki.Acaip bir koku evde.

Allah'ım iki çocuğun birden hastalanması tam bir kabus oluyor.Birinin başında ben nöbet tutuyorum, diğerinin babası.Sabaha kadar uyku yok.Mızmızlık ayrı bir dert zaten.Demiş ya büyükler "çocuğumun hastalığına değil, huy değiştirmesine yanarım".Aynen öyle.Biri hastalıktan mızıldanıyor, ne istediğini bilmiyor.Sürekli elimden tutup evin içinde gezdiriyor.Diğeri bana çok düşkün, kardeşini kıskanıyor o da illa kucağıma gelmek istiyor.Çok zor bir haftaydı çok...

hep söylüyorum kuzular hasta olmasın.

Neticede yorgun ve uykusuzum....