SALINCAKLARIMIZ VE BİZDEN UZUNCA...

Salıncaklarımızın hikayesini anlatma fırsatım olmadı hiç.Hemen kısaca anlatayım.
Bir gün babamız dedi ki ben kızlara salıncak almak istiyorum.Etme eyleme dedim nereye koyucağız.Nasıl yapacağız.Kızlarda salıncaklara bayılıyor.Her parka gittiğimizde salıncaka yapışıp kalıyorlar neredeyse.eee park bu.Ha dediğin saat boş salıncak bulamıyosun.Bulsan da saatlerce kalamıyosun gelenler oluyor.Benim kızlarda inmek bilmiyorlar.Neyse efendim bir cumartesi günü eşim elinde salıncaklarla geldi eve.Kızlar uyuyorlar.Hemen sakladık çünkü nereye nasıl kuracağız bilmiyoruz.Yer düşünüyoruz.Balkona mı kursak acaba?Yok balkon olmaz önümüz kış.Sallanamazlar orada.Antreye mi kursak.Yok orasıda olmaz ikisini sığdıramayız.Odalarına kursak yok orası da olmaz.Eeeee napalım, hadi salona kuralım olduk.Bir gün aldı eşim matkapı eline, başladı tavanı delmeye.Bi güzel kurdu.Tabi kızlar deliriyo bu arada.Yerde salıncağın selesine oturuyolar ve sallanmak istiyolar.Neyse yaptık bitti.Onlar mutlu biz mutlu.Şimdi ne park isteme dertleri var nede salıncak savaşı.Her gün sitenin bahçesine inip diğer çocuklarla biraz vakit geçirip hava alıyorlar.Sonra canları istediği zaman evde sallanıyorlar.Küçük bir ayrıntı:Salıncağın orijinalinde ip biraz kısa.O yüzden yüksekte kalıyor sepet.Ama kociş ona da bir çözüm buldu.Ekstra iple boyunu uzattı.Şimdi kendileri rahatlıkla oturup kalkabiliyorlar.Ha bu arada sepetin önünde koruyucu var aslında ama biz kullanmıyoruz alçalttığımız için.Şimdi kendi başlarına sallanma taktiğini de öğrendiler.Parmak uçlarında geri geri gidip birden bırakıyorlar kendilerini ve sallanmak için ayaklarının yukarı kalkması gerektiğini de biliyorlar.
Bu arada keliemelere de devam edeyim.

Karya:
suuhh-su
sühttt-süt
çişşşş-çiş
biye biye biye-hala çözemedim
möööööö-inek
meeeöööö-kuzu
meavv-kedi

Damla:
nenne- anne
bufff-su
mevvvv-kedi
alaaa-hala

Çok güzel şarkılar söylüyoruz birlikte.
Ama ikisinin de favori şarkıları başka.DAmla kırmızı balık gölde yi çok seviyor.Defalarca söylettiriyor.
Karya ise bir gün bir gün bir çocuğa bayılıyor ve öyle güzel kıvranıyor ki anlatamam.
Birde bunu yazmadan geçemeyeceğim.Bugün Karya'yla telefonda konuşuyorum.En son hadi öpücük ver anneye dedim.Ve yavru kuşum telefonu öpmüş.İçim bir tuhaf oldu bunu duyunca.
Artık DAmla'da telefonda konuşmaya başladı eskiden sadece dinlerdi karşısındakini.Şimdi o da
benimle konuşuyor.Nenneee hıı, ıııhhh şeklinde sohbetler ediyoruz.O genelde işaretlerle anlatmaya çalışıyor istediklerini.Geçen gün babannesinin yanına gitmiş mutfağa.Sürekli dolabı işaret ediyormuş.Bizim abur cubur ve su bardaklarını koyduğumuz dolabımızı.Kadıncağız bir türlü ne istediğini anlamamış.En sonunda Hilal Ablamızı çağırmış ve sorunu çözmüşler birlikte.Hilal abla kucağına alıp kaldırmış Damla'yı.O da dolaptan su bardağını almış ve doğru sebilin yanında almış soluğu.Meğer susamış ve su istiyormuş kızım.
Birde tv konusunda anlaşmazlık yaşıyorlarmış.Karya Yumurcak tv yi izlemek istiyormuş Damla ise TRT 4'ü.
Birdeeeee yazdıkça yazasım geldi.Birdeeeee çorap giymeme sorunumuz var bizim.Ne çorap ne terlik tutmuyorlar ayaklarında.Ateşli böcükler.Bakalım kışın ne yapacağız.Bizden şimdilik bu kadar.Aklıma geldikçe yazacağım yine.Daha bayram fotolarımızı atamadım bilgisayara.Sırada onlar var.