BABAMIZA
Seni ilk tanıdığımda sadece arkadaştık ve ben seninle ilgili hiçbir şey düşünmüyordum.Sen ki bana her defasında benimle evleneceğini söylüyordun ama ben seni hiç ciddiye almıyordum.Ta ki bir gün gözlerinin içindeki o ışıltıyı görene kadar.Nasıl bir duyguydu hala aklıma geldiğinde içim kıpır kıpır oluyor.O günü hiç unutmayacağım sanırım.
Seninle evlenmeye karar verdiğimizde hayatın bize neler getireceği hakkında hiçbir fikrimiz yoktu.Her şey çok güzeldi bizim için.Hala da öyle.Yaşamın tüm zorluklarına rağmen seninle olmak çok güzel.Çünki sen yanımdasın, benimlesin.
Hatırlıyormusun?
Sokaklarda umarsızca gezerken sohbet ederdik seninle.Ve sen bana sanki biliyormuşcasına “çocuğumuz olmassa ne yaparız” diye sorardın.Ben de sana “hiç önemli değil, sen yanımda olduğun sürece çocuğumuz olmassa olmasın, biz bize yeteriz.”diyordum.O zamanlar gerçekten böyle düşünüyordum.Çocuk fikri çok uzaktı çünki.Ve biliyordum ki bizim çocuğumuzun olmaması için bir neden yok.Ama hadi tut olmadı.Ne önemi vardı ki.Bu dünyada çocuğu olmayan çift sadece biz olmayacaktık ki.Bu çokda kötü bir şey olmasa gerek ti.
Ama insan bu hayatın içine girdiğinde hiçde öyle olmuyormuş.Hele ki bir kadın için.Evlendiği andan itibaren içinde bir özlem başlıyormuş.Bunu sonradan öğrendim.Seninle evlendikten sonra senden bir çocuğum olsun çok istedim.Sana benzeyen, senin gibi gözleri ışıl ışıl, ve sıcacık.Ama hayat her zaman insana gülücükler sunmuyor.Bazen öyle ağır yükler bindiriyor ki insanın omuzlarına.Bazen taşıyamıyacağını düşünüyorsun ama her nasılsa o yükü taşımayı öğreniyorsun.Çünki Allah hiçbir zaman insana taşıyamıyacağı yükler vermezmiş.Bunu anlıyorsun.
Daha 6 aylık evliydik ilk doktora gittiğimizde.Kadın bize “henüz çok erken, ilk bir yıl deneyelim, olmassa o zaman konuşuruz” demişti.Sense daha o gün” çocuğumuz olmassa tüp bebek yaptırabilirmiyiz” diye sormuştun da kadın gülmüştü bize.Bizim acelemizi anlamış olacak ki ilaç vermişti, bunu kullanın sonra gelin diyerek.Biz o ilacı kullandık ama bir sonuç alamadık, telaşlandık.Hemen gittik doktorumuza ve öğrendik ki kendisi yurt dışına çıkıyor ve sonrasında da emekli olacak.Bizde ki şansın diyerek ayrıldık yanından.Ve hemen hummalı araştırmalar içine girdik.Sonrasında başka bir kadın doktor bulduk, o araştırmaları başlattı ve anladık ki hiçbir sorunumuz yok.Olacak ama biraz sabır ve deneyim şart.O da bizde yok yani sabır.Her başarısız geçen ayın sonrasında başka doktor araştırmaları ve her defasında daha ileri tetkikler.Ama söylenen hep aynı.Hiç bir sorununuz yok.Olmaması için hiçbir neden yok.Ama olmuyor neden acaba? Yine tadeviler bu kez daha kapsamlı, iğneler v.s.v.s.
Sonunda ben kendi yaptığım kapsamlı araştırmalar neticesinde bu konuda uzman olduğuma karar vererek laporoskopi olmaya karar veriyorum ve bunun için bir doktor araştırmaya başlıyoruz seninle.Bunu da hallediyoruz ve yine her şey temiz.Çok küçük bir sorun var sadece, oda olmaması için bir neden değil aslında ama biz her şeyin tüm sorumlusunu o ilan ediyoruz.ve yine yeniden doktor ve merkez araştırmalarına başlıyoruz.Sonunda tam da içimize sinen bir yer buluyoruz.Başlıyoruz ve sonucu bizi dünyanın en mutlu insanları yapıyor.Çünki sen ve ben anne ve baba olmaya aday insanlar haline geliyoruz. Hayatımın en mutlu doğumgününü yaşıyorum o gün.Ama senin yüzünde gördüğüm o ilk ifade ilk önce korkutuyor beni. Yine diyorum olmadı.Öncesinde “sonucu sen git al ve olumsuz olursa bana hiçbir şey söylemeden tut kolumdan götür beni” diyorum sana.Sen sessizce yanıma geliyorsun elinde sonuç kağıdıyla.Ve bana uzatıyorsun yüzünde anlamsız bir ifadeyle.Bakıyorum kağıda, önce anlamakta zorluk çekiyorum ve sonra toparlanıyorum.Kağıtta 384 yazıyor.Halbu ki daha düşük çıkması lazım çünki biz yaptırmamız gereken günden iki gün önce yaptırmak zorunda kalıyoruz testi.Buda demek oluyor ki çoğul gebelikle karşı karşıyayız.Bu daha da çok sevindiriyor bizi.Ve kendimizi hazırlıyoruz bebişlerimiz için.İki güzel melek bize gelmek üzere yola çıkmış.Ve biz sabırsızlıkla onları bekliyoruz.Hazırlıklarımızı her şeyimizi tamamlıyoruz ve 29 Aralık 2007 tarihinde onları kucaklıyoruz.Hayatımızın en güzel anı.Bizi biz yapanlar işte bizimle artık.
Şimdi sen, ben ve iki minik meleğimizle gerçek bir aile olduk.Sense muhteşem bir baba.Kızının senin kucağındayken yaşadığı mutluluğu görebiliyorum.Babasının güvenli kollarında olmak öyle güzel ki onun için.Sizi her gördüğümde şükrediyorum Allah’a.Yaşadığımız onca acıya ve sıkıntıya rağmen şimdi o günlerin hiç birisini hatırlamıyoruz.Oysa kalbimizin en gizli köşesinde yerini almış vaziyette.En ufak bir çağrışımda gün yüzüne çıkmak üzere.
O günleri sen olmadan atlatamazdım.O kadar yıpranmıştım ki.Senin varlığın ve telkinlerinle ayakta durabildim.Her ay yaşadığım hayal kırıklıklarından sonra bana destek olmak için elinden geleni yapman benim için çok önemliydi.Ve klasik erkek anlayışı yerine, bana “çocuğumuzun olmaması hiç önemli değil, benim için önemli olan sensin.İkimiz olduktan sonra hiçbir şeyin önemi yok” dediğinde bunun benim için tekrar ayağa kalkma ve güçlenme olduğunu bilmiyordun.Mücadeleye yeniden başlama yani.
Seninle anne oldum ben.Bu uğurda bana verdiğin tüm destek, yardım ve katkıların için sana minnetarım.Sen olmasaydın ben anne olamazdım.Ki bu hayatta istediğim belki de tek özel şeydi. Seninle olduğum için çok şanslıyım.Ve emin ol kızlarında çok şanslı senin gibi bir babaları olduğu için.
Çünki sen;
İnsanın hayatta aşık olabileceği yada sonsuza kadar sevebileceği ender insanlardan birisin.
Seni ilk tanıdığımda sadece arkadaştık ve ben seninle ilgili hiçbir şey düşünmüyordum.Sen ki bana her defasında benimle evleneceğini söylüyordun ama ben seni hiç ciddiye almıyordum.Ta ki bir gün gözlerinin içindeki o ışıltıyı görene kadar.Nasıl bir duyguydu hala aklıma geldiğinde içim kıpır kıpır oluyor.O günü hiç unutmayacağım sanırım.
Seninle evlenmeye karar verdiğimizde hayatın bize neler getireceği hakkında hiçbir fikrimiz yoktu.Her şey çok güzeldi bizim için.Hala da öyle.Yaşamın tüm zorluklarına rağmen seninle olmak çok güzel.Çünki sen yanımdasın, benimlesin.
Hatırlıyormusun?
Sokaklarda umarsızca gezerken sohbet ederdik seninle.Ve sen bana sanki biliyormuşcasına “çocuğumuz olmassa ne yaparız” diye sorardın.Ben de sana “hiç önemli değil, sen yanımda olduğun sürece çocuğumuz olmassa olmasın, biz bize yeteriz.”diyordum.O zamanlar gerçekten böyle düşünüyordum.Çocuk fikri çok uzaktı çünki.Ve biliyordum ki bizim çocuğumuzun olmaması için bir neden yok.Ama hadi tut olmadı.Ne önemi vardı ki.Bu dünyada çocuğu olmayan çift sadece biz olmayacaktık ki.Bu çokda kötü bir şey olmasa gerek ti.
Ama insan bu hayatın içine girdiğinde hiçde öyle olmuyormuş.Hele ki bir kadın için.Evlendiği andan itibaren içinde bir özlem başlıyormuş.Bunu sonradan öğrendim.Seninle evlendikten sonra senden bir çocuğum olsun çok istedim.Sana benzeyen, senin gibi gözleri ışıl ışıl, ve sıcacık.Ama hayat her zaman insana gülücükler sunmuyor.Bazen öyle ağır yükler bindiriyor ki insanın omuzlarına.Bazen taşıyamıyacağını düşünüyorsun ama her nasılsa o yükü taşımayı öğreniyorsun.Çünki Allah hiçbir zaman insana taşıyamıyacağı yükler vermezmiş.Bunu anlıyorsun.
Daha 6 aylık evliydik ilk doktora gittiğimizde.Kadın bize “henüz çok erken, ilk bir yıl deneyelim, olmassa o zaman konuşuruz” demişti.Sense daha o gün” çocuğumuz olmassa tüp bebek yaptırabilirmiyiz” diye sormuştun da kadın gülmüştü bize.Bizim acelemizi anlamış olacak ki ilaç vermişti, bunu kullanın sonra gelin diyerek.Biz o ilacı kullandık ama bir sonuç alamadık, telaşlandık.Hemen gittik doktorumuza ve öğrendik ki kendisi yurt dışına çıkıyor ve sonrasında da emekli olacak.Bizde ki şansın diyerek ayrıldık yanından.Ve hemen hummalı araştırmalar içine girdik.Sonrasında başka bir kadın doktor bulduk, o araştırmaları başlattı ve anladık ki hiçbir sorunumuz yok.Olacak ama biraz sabır ve deneyim şart.O da bizde yok yani sabır.Her başarısız geçen ayın sonrasında başka doktor araştırmaları ve her defasında daha ileri tetkikler.Ama söylenen hep aynı.Hiç bir sorununuz yok.Olmaması için hiçbir neden yok.Ama olmuyor neden acaba? Yine tadeviler bu kez daha kapsamlı, iğneler v.s.v.s.
Sonunda ben kendi yaptığım kapsamlı araştırmalar neticesinde bu konuda uzman olduğuma karar vererek laporoskopi olmaya karar veriyorum ve bunun için bir doktor araştırmaya başlıyoruz seninle.Bunu da hallediyoruz ve yine her şey temiz.Çok küçük bir sorun var sadece, oda olmaması için bir neden değil aslında ama biz her şeyin tüm sorumlusunu o ilan ediyoruz.ve yine yeniden doktor ve merkez araştırmalarına başlıyoruz.Sonunda tam da içimize sinen bir yer buluyoruz.Başlıyoruz ve sonucu bizi dünyanın en mutlu insanları yapıyor.Çünki sen ve ben anne ve baba olmaya aday insanlar haline geliyoruz. Hayatımın en mutlu doğumgününü yaşıyorum o gün.Ama senin yüzünde gördüğüm o ilk ifade ilk önce korkutuyor beni. Yine diyorum olmadı.Öncesinde “sonucu sen git al ve olumsuz olursa bana hiçbir şey söylemeden tut kolumdan götür beni” diyorum sana.Sen sessizce yanıma geliyorsun elinde sonuç kağıdıyla.Ve bana uzatıyorsun yüzünde anlamsız bir ifadeyle.Bakıyorum kağıda, önce anlamakta zorluk çekiyorum ve sonra toparlanıyorum.Kağıtta 384 yazıyor.Halbu ki daha düşük çıkması lazım çünki biz yaptırmamız gereken günden iki gün önce yaptırmak zorunda kalıyoruz testi.Buda demek oluyor ki çoğul gebelikle karşı karşıyayız.Bu daha da çok sevindiriyor bizi.Ve kendimizi hazırlıyoruz bebişlerimiz için.İki güzel melek bize gelmek üzere yola çıkmış.Ve biz sabırsızlıkla onları bekliyoruz.Hazırlıklarımızı her şeyimizi tamamlıyoruz ve 29 Aralık 2007 tarihinde onları kucaklıyoruz.Hayatımızın en güzel anı.Bizi biz yapanlar işte bizimle artık.
Şimdi sen, ben ve iki minik meleğimizle gerçek bir aile olduk.Sense muhteşem bir baba.Kızının senin kucağındayken yaşadığı mutluluğu görebiliyorum.Babasının güvenli kollarında olmak öyle güzel ki onun için.Sizi her gördüğümde şükrediyorum Allah’a.Yaşadığımız onca acıya ve sıkıntıya rağmen şimdi o günlerin hiç birisini hatırlamıyoruz.Oysa kalbimizin en gizli köşesinde yerini almış vaziyette.En ufak bir çağrışımda gün yüzüne çıkmak üzere.
O günleri sen olmadan atlatamazdım.O kadar yıpranmıştım ki.Senin varlığın ve telkinlerinle ayakta durabildim.Her ay yaşadığım hayal kırıklıklarından sonra bana destek olmak için elinden geleni yapman benim için çok önemliydi.Ve klasik erkek anlayışı yerine, bana “çocuğumuzun olmaması hiç önemli değil, benim için önemli olan sensin.İkimiz olduktan sonra hiçbir şeyin önemi yok” dediğinde bunun benim için tekrar ayağa kalkma ve güçlenme olduğunu bilmiyordun.Mücadeleye yeniden başlama yani.
Seninle anne oldum ben.Bu uğurda bana verdiğin tüm destek, yardım ve katkıların için sana minnetarım.Sen olmasaydın ben anne olamazdım.Ki bu hayatta istediğim belki de tek özel şeydi. Seninle olduğum için çok şanslıyım.Ve emin ol kızlarında çok şanslı senin gibi bir babaları olduğu için.
Çünki sen;
İnsanın hayatta aşık olabileceği yada sonsuza kadar sevebileceği ender insanlardan birisin.
Babalar günün kutlu olsun.
9 yorum:
ay ay ay o ne yazıydı öyle..kotup..ağlamıyacağım dedim kendi kendime..allah bir ömür boyu mutluluk versin hepinize..öpüyorum canım..
Hayat arkadaşım, canım karıcım. Yazdıkların gerçekten çok güzel ve insana gurur veren ifadeler. Seninle evli olduğum için gerçekten çok şanslıyım. Seni Seviyorum.
Allah mutluluğunuzu daim etsin canım....Bir ömür boyu hep mutlu olun ikizlerinizle beraber...
Bende mimin var,gelip alırmısın?
zaten hazırdım ama bu kadar da içten yazınca dayanamadım, tutamadım gözyaşlarımı,bir cok insan zorluk yaşayıpta bebek sahibi oluyor ama sonunda seni n dediğin gibi sen yetrsin diye bir cümle duyabilmek her eşe nasib olmaz canım.
eşinin seni mutlu ettiği kadar sende 10 katını ona veriyorsundur eminim çünkü yazdıklarından belli, mesele sadece değer vereni bulmak değil, birde o değeri anlayıp, senin yazdığın gibi takdir edebilmek...
çok yazdım ama bu konularda hassasım arkadaşım ne yapayım,
o kocana da aferin, söeyle abimin ellerinde öptüm,
melekleri allah ayırmasın sizden...
Sizin yazılarını her okuduğumda oturup ağlıyorum. öyle içten ki. uzaklarda tanımdaığmbir insan olsanızda kendimle aynı duyguları yaşadığım birini görmek okumak çok güzel.
bazen umutsuzluğa kapıldığımda yazıların öyle umut verici oluyorki umarım bir gün (sende olduğu gibi) herşey hatıralarda ve ara sıra hatırladığım anılar olur.
Çok hoşsunuz.
Allah Mutluluğunuzu bozmasın.
Allah çocuklarınızı size bağışlasın.
gözlerim dolarak okudum yazını.allah sabrınızın ve birbirinize olan sevginizin mükafatını vermiş.
iki minik meleğinizle size ömür boyu mutluluklar diliyorum canım.
canım çok duygulanarak okudum hemşerimm..döktürmüş yine sezen aksunun dediği gibi izmirin kızları bi başak türlü seviyo canım:)allah mutluluğunuzu daim etsin:)
Canım arkadaşım öncelikle şunu belirtmem lazım; yakın bir geçmiş zaman film şeridi gibi kare kare geçti gözümün önünden dayanamadım sulandım gene. Zor günlerdi geçti, şuan bakıyorumda ozamanlar zaten hayal kuramayan biri olarak bunları paylaşacağımızı hiç düşünmemişti. Allah büyük bize bu mutluluğu tatdırdıya isteyen herkezlere yaşatsın inşallah. En başta neyse isim vermeden geçeyim sen biliyosan zaten onları :)
Gelelim günün konusuna :) Babacıkın gününü bizde kutlarız en içten dileklerimizle. Seni mutlu edenin önünde bizde eğiliriz zira :) Allah mutluluğunuzu daim etsin. Huzurunuzu bozan hiiiiç olmasın inşallah.
Merhaba, 3 aşağı 5 yukarı aynı şeyleri yaşamış, aynı zorlukları sırtlamış biri olarak o kadar tanıdık ki bu yazınız ve duygularınız! Allah mutluluğunuzu daim ve kadim etsin güzeller güzeli kızlarınızla inşallah. Nice sağlıklı,uzun,mutlu yıllarınız olsun ailecek.
Sevgiler,
Yorum Gönder