Biraz önce yazmayı unutmuşum.Kızlarımın yeni bir keşfi var.
Koltuğa tırmanmayı başardı ikisi de.geçen gün Damla'yı anneannesi destekle çıkarmıştı.
Damla bu durur mu?Dün çıkmaya çalıştı tabi bizden yardım yok.Çok sinirlendi önce.
Ağladı, isyan etti.Sonra baktı bizden fayda yok, kendi işimi kendim görürüm der gibi.Başladı faaliyete.Ben bu arada Karya nın altını değiştirmekle meşgulüm.Bez paketimiz de o koltuğun altında.Damla bir ara tırmanmaktan vazgeçip o bezi çıkarmak için uğraştı.Çıkarıp dağıtacak ortalığı.Baktı ki çıkaramıyor bıraktı çocuğum öylece.Ben Karya nın altını almaya devam ediyorum.Sanmayın saatler sürüyor hepsi çok kısa sürede oldu bu olayların.Bir ara kafamı kaldırmamla ağzımın bir karış açılması bir oldu.Damla koltuğun tepesinde iki adım attı ve pattt yerde..O nasıl çıktı koltuğun üstüne, nasıl hızlı hızlı koşturdu ve nasıl düştü diye aklıma onlarca soru sıralanırkennnn, meğer o dışarı çıkarmaya çalıştığı bez paketini kendine basamak olarak kullanmış.Karya onu görünce durur mu o da aynı yolla çıkmaya çalıştı.Ama ben bez paketini ortadan kaldırıp kendi ayağımı onlara basamak olarak kulandım.Yanlarında da gözetmen olarak kaldım tabi.Bir de koltuğun aşağısına koltuk minderlerini koyduk ne olur ne olmaz diye.
O koltuğun üstünde nasıl oynadılar,nasıl eğlendiler anlatamam.Kahkaları ortalığı çınlattı resmen.
Birbirlerinin kucağına yatmalar.sarılmalar vs.yeni bir şey daha keşfettik.Hadi hayırlısı.Bundan sonra daha dikkatli olmamız gerekiyor anlaşılan.Bu arada Karya da artık tay tay duruyor ve bir kaç adım atıyor tek başına.Damla yürüdükçe onun çok hoşuna gidiyordu.Gülüyordu Damla ya ama şimdi kendi yürümeye çalışırken o kadar eğleniyor ki.
İlk adım ayakkabılarımız işe yaradı demek.Daha önce Karya basamıyordu.Basmasında problem vardı.Doğum günü hediyesi babaannesinin verdiği parayla ilk adım ayakkabılarımızı aldık.
Güle güle sağlıkla giysinler kızlarım.Anneannemiz de sıcacık yatsınlar diye yorgan ve nevresim takımı almıştı kuzulara.İkisine de burdan hediyeleri için teşekkür ederim.İyi ki varsınız.
Yukarıda bezlerimizi dağıtma fotolarımız var.Aşağı koyucaktım ama yazıyı önce yazıp fotoları sonra ekleyince olan oldu.Ne yapalım böyle kalsın artık.
10 yorum:
fotoğraflara bayıldım.. nasıl bir dayanışma o öyle :)annesi inşallah en kısa zamanda yürürken ki fotoğraflarını göreceğiz prenseslerin. hiçbirimizin başından eksik etmesin Allah anneanneleri, babaanneleri değil mi ama :)
Binnurcum sorma yapılan her yaramazlık birlikte yapılıyor.Aralarında kullandıkları bir dil var.Birisi bir şey yapıcaksa sesleniyor diğerine ve bekliyor.O da gelince birlikte kalkışıyorlar yapılacak şeye.İnşallah canım inşallah.Senin ki de başlıycak hayırlısıyla aylar sonra.Ama aylar sonra deyip rahatlama sakın.O aylar sonra o kadar çabuk geliyor ki.Sen bile şaşıyorsun zamanın ne kadar çabuk geçtiğine.
çok tatlılar Maaşallah çok..bayılıyorum ikizlerin birbiriyle iletişimine..Allahım nazarlardan saklasın..annesi ikisine birden yetişmek zor oluyordur..üstelik şimdi işin daha zor..Allah yardımcın olsun..öpüyoruz sizi..
ayyy nilaycım tşk ederim.Vallahi göz yetişmiyor.evin içinde kaç kişi olursa olsun hiç farketmiyor.Onlar kaş göz arasında yapacaklarını yapıyorlar.Zarar gelicekse geliyor yani.
İkisinin iletişimini görmen lazım nilay yersin valla.
Bizde seni ilke yi kocaman öptük canım.
Maşallah kuzulara,koşturdukları günleride görürsünüz İnşallah canım...
Gülnur Ablacım inşallah.
Isırasım geliyo bunların bu dayanışma hallerini görünce, kuzu bunlar yaa,
bu arada yeni bi isim buldum sizee öcükle böcük dicem bundan bölee :))
hehehheh öcükle böcük mü?? delisin sen valla.
ikiside çok tatlı maşallah, ama işiniz çok zor olmalı. Allah kolaylık versin ben birisiyle baş edemiyorum.
evet Mukaddescim gerçekten zor.Ama insan alışıyor zorluklara.Bir de çok istenilen ve beklenilen ama zor elde edilen bebekler olunca insan şikayet etmeye korkuyor valla.
Yorum Gönder