YENİ YIL VE BİR İLK VE BİR KİTAP TAVSİYESİ

Artık 2009 dayız.Yeni bir yıla girdik.Ve biz eşimle kızlar doğduğundan beri bir ilki yaptık.
Dün kızları anneanneye ve babaanneye bırakıp A.R.O.G'a gittik.Bizim için acaip bir değişiklik oldu.İlk fikir eşim tarafından ortaya atılınca bir an tereddüt ettim.Ne diyeceğimi bilemedim.Kızlarım olmadan bir yere gitmek içime hiç sinmiyor ama bu konuda da bir adım atmamız gerektiğinin farkındayım. Onlarsız bir şeyler yaptığımda suçluluk duyuyorum.Zaten bütün hafta çalışıyorum ve bu benim içimde büyük bir yara.İşte kendimi suçlu hissetmemin asıl nedeni.Çalışan anne sendromu.Neyse sinemaya gittik.Ben filmi tüm beğenmeyenlerin aksine çok beğendim.Bu benim uzun süredir kesintisiz film izleyemiyor olmamdan da kaynaklanmış olabilir.Ama bana göre çok iyiydi.Hatta ben Gora dan bile daha çok beğendim diyebilirim. Ancakkkkkkkkkk sayın sinema işleticilerinden bir ricam olucak buradan.Lütfen salonlarınızı ısıtınız.Bizim gittiğimiz sinema ne hikmettir anlayamadım buz gibiydi.Ayaklarım dondu.Orada minik çocuklarda var.Lütfen efendim salonları soğuk bırakmayınız.Yazıktır günahtır.2 saatlik eğlence için insanlar hasta mı olsun.
Her neyse biz tekrar konumuza dönelim.Nerde kalmıştık.Hah evet dışarıda olduğumuz süre boyunca kızları aklımdan bir türlü çıkaramadım.Eşime bunu belli etmesemde onlar her daim aklımın bir köşesinde yer yapmış durumda.Acaba uyuyorlar mı?Acaba yemek yediler mi? Acaba beni arayıp ağladılar mı? gibi sorular kafamdan hiç çıkmıyor.Halbuki onlar gayet memnun hallerinden.Evde her istediklerini yapan bir anneanne ve babaanne var.Onlar da bunun gayet bilincinde ve bunu çok iyi kullanıyorlar.
Bu arada hemen okuduğum kitaplardan bahsedeyim.Hazır aklıma gelmişken.
Geçen gün Bin Muhteşem Güneş adında bir kitap okudum.Yazarı Khaled Hosseini.Hikaye Afganistan'da geçiyor.Orada yaşayan insanların özelikle kadınların başından geçen bir öykü.Savaşın içinde geçen acı dolu yıllarve bir aşk öyküsü.Ben çok beğendim.Size de tavsiye ediyorum.Şu an elimde Piraye var.Canan Tan'ın.gayet iyi giden bir kurgusu var.Elimden düşürmek istemiyorum.Vakit buldukça-ki vakit bulmak çok zor-belirli yerlerde okuyorum.Kızlardan ancak fırsat bulabildiğim tek yer.Ama ben en başından beri orada kitap okumaya bayılırım.Neyse şimdi rahat rahat okuyabiliyorum çünki kimse bana neden orda kitap okuyorsun diye sormuyor.Sorsalarda cevabım hazır.Kızlar rahat vermiyor ki!!!
Dün onların yanında biraz okuyayım dedim.İnanmassınız ama koltuğa bile tırmandılar.O ne azimdi öyle.İkisi birlikte bir yolunu bulup o koltuğa nasıl tırmandı hala inanamıyorum.Benim kızlarımda kitap okumayı çok sevecekler eminim bundan.