ÜZGÜNÜM

Üzgünüm çünki çok sevdiğim babamın yadigarı halamı 12 Şubat'ta kaybettim.
Hiç ummadığım bir zamanda aldım haberi.Hiç beklemiyordum.
Ama hayat öyle acımasız ki.Hastaydı halam.Çağımızın meşhur hastalığına yenik düştü.
Ama ne kadar hasta olursa olsun insan ölümü yakıştıramıyor kendi ailesine.Halbu ki eninde sonunda hepimizin başına gelecek şey bu.Ama yok ölüm sanki bize hiç uğramıyacak gibi.Babamı ve amcamı da kaybettim ben.Baba tarafından en sevdiğim üç kişi bunlar.Önce babam, sonra amcam ve şimdide halam.Neyse....
Allah herkese gecinden versin diyelim.Sevdiklerimizi korusun ve uzun ve sağlıklı ömürler versin.
Şimdilik bu kadar.Yazacak çok şeyim var ama çok karamsarım ve bu kadar kötü şeyler yazmak istemiyorum bloguma.